Yaşanmış bir öyküdür.

Uzunca bir süre istanbulda yasayan sivas çoçuğu kuzenim memleketi ziyarete gidiyor, uzun yol tabi , iniyor otobüsten 14 saat yol gitmiş çocukyorgun , biraz çarşıyı dolanıyo ( sivasca tabii) ( geziyor) sonra biniyor minübüse çıkacak yenimahalleye yanaştıkça esentepe camisinin altındaki sokağa, heyacan içinde tabii birazdan köşeden doğduğu evi görecek adam, sesleniyor şoföre, '' şoför bey inicek var müsait bir yerde'' diyor, bizim bıçkın yiğido duruyor hemen şöyle bi geri dönüp bakıyor adamımıza ve sesleniyor o güzelim sivas şivesiyle ve doğlallığıyla'' ne yalvarıyon gardaş la ele de eğleyek' bizimki şaşırıyor tabi o şakın şoför şaşkın iniyor arabadan..

sevgilerle
lütfen bizi bize anlatın
alaattin bircan

zuhaha :lol:

hemşerilerim bu hikayeyi sivasta o sıralarda lisede okuyan amcaoğlu anlattı.
Sivassporun ikinci ligde averaja oynadığı yıllar tabi, fm radyo kanalları yeni çıkmıştı o yıllarda, bizim yiğido spiker radyodan canlı maç naklediyor, oyuncunun adı aklımda yok ama hayrettin galiba, bizimki heyecanlı heycanlı anlatıyor tabi, ''hayrettin depti topa top goolendi goolendi çıhdı dışarı diye anlatıyor güzelim şivesiyle, ve aradan biri iki dakika geçiyor, sivasspor kale önünde bir karambol anı tabi top gidiyo geliyo, çarpıyo adama kaleye direğe derken bu arada tabi bizim spiker anlatıyor heycanla ali vurdu, ahmed çıkardı, memede carptı derken tabi buarada top giriyor bizim kaleye bizimki son cümleyi patlatıyor ''tehlike geçti top kalemizde gardaşlar'' diyor ve bağlıyor sonunu.

sevgiyle kalın yiğidolar
alaattin bircan[/i]

buda iyiydi :lol:

Ben de size gerçekten yaşanmış bir fıkra gibi olayı anlatayım. Caanım Sivas'ımın herşeyi olay aslında. Ben bile, bu hikayenin kahramanlarına yetişemedim. Bana da bunu eniştem (Sivas'ta herkes onu Tarzan Muammer diye tanır eski boksör ve son 3 yıla kadar da Basketbol Bölge Ajanlığı yaptı) o anlattı.

Olay şöyle...

Yıl 1965'li yıllar. Sivas'ın meşhurlarından duman Osman yine zilzurna olana kadar içmiş. Gece çok geç vakit. Meşhur Belediye Düğün Salonunun o girişine kadar gelmiş. Düğünde yavaş yavaş dağılıyor, Atatürk caddesinde biraz kalabalık var. Duman Osman oradan geçmekte olan bir arkadaşını görüyor ve o biraz uzaklaştıktan sonra o meşhur Sivas narasıyla arkasından "Gavat'a baaakkkkk" diye bağırıyor. O sesi duyan dönüp bakıyor. Duman Osman gayet keyifli ve o meşhur espriyi patlatıyor:
- "Ne kadarda çoğalmışsınız, ne kadarda çoğalmışsınız".

abircan kardeşim, belli ki sana "Sivaslılar böye konuşuyor" diye anlatılan bir takım düzmece hikayelere inanmışsın ve bunları kamuoyuna takdirine açık bir sitede yayınlama gereği hissetmişsin. Elbette, iyi niyetinden asla ve kat'a şüphem yoktur. Ancak bilmelisin ki, şive demek sokak ağzı demek değildir. Sivas'ın kendine has şivesi, İstanbul Türkçesi diye anılan konuşma üslubu ile bire bir aynıdır. Burada kaleme aldığınız radyodan maç anlatma hikayesinin değişik versiyonları Sivas'ta sürekli olarak anlatılmaktadır. Bunun en ilginci de, "Elllahamki gol olacak" sözüdür ki, muhtemelen bu kafadar üç beş muzibin o günkü spikere monte ettikleri bir cümledir; vakıa Sivas'ta bu tür "Gülümseten" hikayelerin dilden dile dolaşma hızı, ışık hızı gibidir. Acı tarafı, bir şovmenin bile(!) Ulusal kanalda, Sivas'a atıf yapıp "Sivaslılar böyle konuşuyormuş" diye alaya alacak kadar işin olmadık yerlere taşınmış olmasıdır. Evet, sürekli bir radyo dinleyicisi olmadığımı itiraf edebilirim, lakin bahse konu yıllarda Sivas'ta tek radyo istasyonu olması sebebiyle (ki özellikle maç günlerinde) sıkça bende dinledim. Ancak, bugüne kadar radyo istasyonundan "Topu depti", "goolendi", "top kalemizde gardaşlar" gibi cümlelere hiç rastlamadım. Kaldı ki, maç anlatsın diye eline mikrofon verilen kişilerin bu kadar ahmakça konuşacaklarına ihtimal vermediğim gibi, o radyo istasyonu yöneticilerinin de bu kadar ahmakça davranıp Türkçesi bozuk birine maç anlattıracaklarına, yahut proğram yaptıracaklarına hiç ihtimal vermiyorum. Minibüs hikayesi her ile mal edilerek anlatılan hikayelerin bir benzeridir. Bu minibüs, otobüs, şoför, yolcu hikayelerinden en çok nasibini alan il Erzurum'dur; öyleki geçmiş yıllarda elime geçen ve Erzurum Valiliği tarafından yayınlanan bir dergide, bu tür kelimelerin Erzurumlu şivesi olmadığı üstüne basa basa anlatılmıştır. Çünkü, bugün (gerçek ya da düzmece) anlatılan bu hikayeler o ilin değer yargılarını ve kültür yapısını sarsmaktadır. Düşüncem odur ki, herkesin üzerine düşen "Sokak ağzı"nı "Sivas şivesi" diye kamuoyuna lanse etmek değil, gerçek Sivas şivesini yaşatmak ve kamuoyuna bunu yaymaktır. Aksi halde kamuoyunda ne kadar komik duruma düştüğümüzü, 1990'lı yıllarından sonunda Fikret Bila'nın Milliyet Gazetesi'nde yazdığı bir köşe yazısında görebilirler. Bu asılsız hikayeler yüzünden Sivaslılarla nasıl alay edildiğini o yazıda görebilirler. Bu konudaki naçizane düşüncem bunlar; aksi kendimizi aşağılamaktan ya da Sivas kültürünü baltalamaktan başka birşey değildir. Saygılarımla.

Gecehakimi kardeşimin, Sivas şivesi ve kültürü konusunda ki görüşlerine aynen katılıyorum. Bizim olmayan konuşma tarzını, ağızı ve hitap şekillerini Şivemiz gibi savunup, kullanıp, başkalarına da öyle aktarmayalım. Teşekkürler "gecehakimi" kardeşim...

yanlış yere cevap yazdım buda biraz fıkralık oldu, cevap yazacakken forum başlığı attık, özür dilerim mümkünse silinsin arkadaşlar

BIR TANE DE BEN ANLATIYIM.SIVASLI BIR ARKADAS ISTANBULA GIDER.
GARIBIM DALMIS YOLUN ORTASINDA SALINI SALINI GIDIYOR, BUNU GOREN TRAFIK POLISI DUDUGUNU CALAR VE "HOP SIVASLI KALDIRIMDAN GIT" DER. BIZIMKI SASIRIR VE MERAK ICINDE POLISE SORAR" YA MEMUR BEY SEN BENIM SIVAS LI OLDUGUMU NASIL ANLADIN YOKSA TANIYORMUSUN BENI"DER. POLIS " KARDESIM BEN SIVASTA 3 SENE CALISTIM HERKES YOLDA YURUR, KIMSE KALDIRIMDA GITMEZ DER.

Sivaslının birisi İstanbulda minibüs şöförlüğü yapıyormuş.Birgün yine minibüsü sürerken bayanın birisi arkadan seslenmiş.Beyfendi afedersiniz müsait biryerde dururmusunuz demiş.Ama Sivaslı şöför gardasım devam etmiş.Bayan tekrar seslenmiş.Ama şöför hiç istifini bozmamış .Byan terar seslenmiş sinirli bir sesle;Beyfendi afedersiniz müsait biryerde dururmusunuz demiş.Şöför minibüsü durdurmuş ve arkasına dönerek "BACI DEMİŞ NE BAĞIRIYON EĞLEN DE EĞLENEK DEMİŞ"