[alperenler61]

Yok denilse de vardı bir sebebi
Anladım ki hazırmış hepimizin gidişi
İstesek de istemesek de,sevsek ve sevmesek de
Meğer aynı meseleymiş hepimizin derdi


Işığını hiç söndürmedin
Arkandan geleni elinin tersiyle itmedin
Hep “bir saniyemiz belli deği”derdin
Ama şanına yakışır gibi gitmedin


Gülünce gözü ve yüreği gülen
“gülmek yüzün zekatıdır”diye söyleyen
Bunun o yüce Peygamberimizden
Eser kaldığını bildiren


Davana ortak olmadılar
Çünkü gelenler senin kadar kalamadılar
Onlar hayatı değil
“o”nun varlığını kavrayamadılar



Gittiğin yol dikenli
Bundan sonraki insanlarda seni bilmeli
Bazıları göremedi doğruyu eğriyi
Senin gerçeklerin yüzlerine bir tokat gibi inmeli



“DAR”da kaldın senelerce
Hiç uyumadın belki gecelerce
Canından can alsalarda o hücrede
Sesini çıkarmadın hiç ömrünce



Dünyanın en çok karıştığı anda
Huzurun hiç kalmadığı bir zamanda
Belki de bilinmedik dağlarda
Halen o koca yüreğiyle yatmakta


Yağan hain karı dindiremedim
Günlerdir akan yaşımla eritemedim
Ben senin yerini kimseyle değişmedim
Ölüm o kadar soğukmuş ki
ÜŞÜDÜĞÜNÜ bilemedim…

alperenler61