[Sweetgirl]

Hz. Ebu Bekir'e kendisine her gün yemegini getiren hizmetcisine her defasinda yemegi nereden getirdigini hangi yolla tedarik ettigini soruyordu. Bir defasinda sormayi unutur. Ihtimal uzun zamandir actir. Lokmayi agzina koyduktan sonra aklina gelir ve hizmetcisine yemegi nereden temin ettigini sorar.
Hizmetcisi söyle cevap verir: "Ey Allah'in peygamberinin halifesi! Ben cahiliye devrinde arraflik (gaipten haber veren, kahin, falci) yapiyordum. Halk bunun karsiliginda bana para veriyordu. O dönemlerde yaptigim arrafliktan dolayi birisinden alacagim vardi. Onu aldim ve bu yemegi onunla yaptim."
Bunu duyan Hz. Ebu Bekir'in birden rengi atar, elini girtlagina kadar götürerek midesinde ve girtlaginda bulunan seyleri disariya cikarir.
Onun bu hassasiyetini gören Sahabi, "Ey Allah'in Peygamberinin halifesi! Bu kadari fazla degil mi? Ne diye kendine bu kadar izdirap veriyorsun?" diye sorar. Bunun üzerine Hz. Ebu Bekir söyle cevap verir: "Ben Rasul-ü Ekrem'den isittim. O (sallallahü aleyhi ve sellem) vücudunda bir tek haram lokma bulunan bir insanin ancak cehennemle temizlencegini buyurmustu."

Cok kötü kimseler vardir ki kazanclari kötüdür, ancak bu kötü kazanclari icinde iyi kazanclari, kendilerinin iyi taraflari, üstün meziyetleri, talim ve terbiye mevzuunda takdir edilecek yönleri vardir. Bunlardan bazen iyi evlat dünyaya gelebiir. Iyi kimselerin de bazen kötü taraflari ve kötü kazanclari vardir ki, denk gelir ve o kimselerden kötü evlat da olabilir.