[basayev58]

Trabzonlularla futbol konusunda tartışmak yersiz olur.Çünkü bu konuda bir ilkokul talebesi kadar bile mantıklı cümleler kuramazlar.Kendi dünyalarında,tek sahip oldıukları oyuncaklarıdır Trabzonspor.Kah bordo bir oyuncak araba,kah mavi bir oyuncak uçak.Hayal güçlerinin alabildiği kadar.Yeri gelir sarılır uyurlar,yeri gelir tekmeler ezerler.Bildiğiniz anlamsız çocuk piskolojisi.Bir büyük gibi karşınıza alıp konuşamazsınız.Hemen müzelerden anlatmaya başlarlar.Öyle bir müze tasviri oluşurki küçük beyinlerinde sanarsınız Moskova 2. dünya savaşı müzesi,yada Kraliyet Müzesi.Dedelerinden futbol değil savaş anıları dinlemişlerdir sanki.Türkiye'yi geçtim DÜnyanın en büyük takımı,en büyük taraftarı.Gerisi yalan,gerisi kolpa.Yenildilermi ağlarlar,saldırgan tavırlar.Yenerlerse zaten en büyük onlardı,normal sonuç olur.Futbolda yenmek ve yenilmek vardır cümlesi uzun gelir anlamaları için,yenmekten sonrasının anlamazlar.Alemin en delikanlı,en babayiğit gençleridir.Tabi klavyede,ve toplu halde.Tek başlarına adlarını duyan olmamıştır.Yeri gelir siteden Mecnun başkana "Ulan!!!" çekerler,yeri gelir Bülent Hoca için,"ah bi yerde karşıma çıksa" edebiyatı yaparlar.Gülsen bi türlü,gülmesen bi türlü.Tüm Sivas,yumuşaktır,Alevidir(buda bi hakaret türü sanki),krodur,dürümcüdür,pzvgd ir.Trabzon Sivas'a kuşatmaya gelir hep,hep ezer,kükrer gider.Çocukluk işte.Devlere başkaldıran Cüce...Anadolu çocuğudur.Ama kendinden başkasını istemez.Yeri gelir İstanbul'un koynunda verir bakireliğini,utanmaz.Kahpe olur,yola düşer,aldırmaz.Her halükarda pozitivist tavırları vardır Trabzonsporlunun.Holiganlık deseniz kabul edilmez,ama kılcaldamarlara kadar işlemiştir.Hayattaki tek mutluluk kaynağı ona o mutluluğu veremeyince çıldırır,azıtır iyiden iyiye.Bu adamları kitap olarak yazmak lazım aslında...Bilim literatüründe adımız olur.
"Size heryer Hayvanat Bahçesi..."