Her İnsan Ölecek Yaştadır

[S.Yildiz]

Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde bir kasabada yasayan dünyalar güzeli bir kiz varmis...

Bu kiz öyle güzelmis ki çok uzak sehirlerden ve ülkelerden çok zengin, çok yakisikli, asil pek çok delikanli onu görmeye gelirmis..Kendisiyle evlenmek isteyen nice prensi, nice sövalyeyi reddeden güzel kiz kimseleri begenmezmis...

Bu arada ayni kasabada yasayan ve bu kiza asik olan bir delikanli da bu kizi istemis..Ama kiz onu da reddetmis...

Aradan uzun yillar geçmis..Bizim delikanli kasabadan ayrilmis..Kendine baska bir hayat kurmus ve evlenmis, çoluk çocuga karismis... Bir gün yolu bir zamanlar yasadigi güzel, küçük kasabaya düsmüs.. Orada tanidik birine rastladiginda aklina bir zamanlar orada yasayan dünyalar güzeli kiz gelmis ve ona ne oldugunu sormus... Yasli adam önünde gül bahçesi olan bir evi göstererek kizin evlendigini söylemis... Bizimki, bir zamanlar herkesi reddetmis olan kizin kocasini çok merak etmis...

Bir gün gizlenip kocasini evden çikarken görmüs.. Kizin kocasi sisman, kel ve çirkin mi çirkin bir adammis...

Üstelik zengin bile degilmis..Çok merak eden adam kocasi gittikten sonra evin kapisini çalmis... Kiz kapiyi açinca kendini tanitmis ve neden böyle bir adamla evlenmis oldugunu sormus..

Kiz da ona, arkasindaki gül bahçesinden en güzel gülü koparip getirirse, cevabi verecegini, bu arada bahçede ilerlerken, geriye dönmemesi gerektigini söylemis.. Adam da bunun üzerine yüzlerce gülün oldugu bahçede ilerlemeye baslamis.. Birden çok güzel sari bir gül görmüs.. Tam ona dogru egilirken biraz ilerde kocaman pembe bir gül gözüne çarpmis. Tam ona uzanirken daha ilerde muhtesem güzellikte kirmizi bir gül goncasi görmüs... Tam onu koparirken ilerde... Derken bir de bakmis ki bahçenin sonuna gelmis ve mecburen oradaki sonuncu gülü koparip kiza götürmüs..

Bahçenin en güzel gülünü beklerken kiz bir de ne görsün yapraklari solmus ciliz bir gül...

Gülmüs adama... "Bak gördün mü" demis,
"Her zaman daha iyisini bulmak isterken ömür geçer ve Sen sonunda en kötüsüne bile razi olmak zorunda kalirsin..."

[x_burnley]

AĞZINA VE YÜREĞİNE SAĞLIK SWEET BU KONUDA ÇOK BAŞARILSIN BU GÜZEL YAZILARININ DEVAMINI DİLERİM


Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden

Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor
Gözlerim kan çanağı, yorgunum, uykusuzum
Bir baksana ne haldeyim deli divâne
Yaralıyım, çaresizim, umutsuzum

Bana bir şarkı söyle
Yağmur ol yağ üstüme, güneş ol ısıt
Dokul karanlığıma ışıklar gibi
Al beni, en uzaklara götür
Sesin aksın içimde bir pınar gibi

Bana bir şarkı söyle
Bütün renkleri kat birbirine
Buram buram bir turuncu getir geçen yazdan
Bir tüy gibi, bir bahar dalı gibi
Hafiften, inceden, güzelden, en beyazdan

Bana bir şarkı söyle
Bazan kar nasıl hazin yağar bilirsin
Kurşuni bir gökyüzünden ağlamaklı
İşte öyleyim, kapkarayım bugün gel
En hüzünlü sesinle, en dokunaklı
Bana bir şarkı söyle

[CÜSSKB-Aynur]

ARKADAŞ MI, DOST MU ?
Baba ve oğul konuşuyorlarmış. Babası oğluna sormuş, "Senin kaç tane dostun var?"

Oğlan cevap vermiş: "Ohooo yüzlerce..."

Babası oğluna açıklamış.

"Bak oğlum" demiş insanın bir sürü arkadaşı olabilir ama yüzlerce dostu olamaz. Dost dediğin diğer arkadaşlara benzemez. İnsanın hayatı boyunca ancak 1 ya da 2 tane dostu olabilir.

Oğlan saçma demiş. Benim bir sürü dostum var ve hepsi beni sever ve her zaman bana yardıma koşacaklarına eminim.

Öyle mi demiş babası? O zaman gel seninle bir test yapalım.

Adam birkac tane tavuk kesmis ve başka birkaç ıvır zıvır'la birlikte bir çuvala doldurmuş. Çuval'dan kanlar akıyormuş. Şimdi git demiş bu çuvalı arkadaşlarına götür ve onlardan yardm iste. Çuvalı birlikte bir yerlere gömün.

Çocuk çıkmış yola, bir arkadaşının kapısını çalmış, arkadaşı elindeki kanlı çuvalı görünce çocuğun yüzüne kapıyı kapatmış, başka arkadaşları bir daha onlarla konuşmamalarını görüşmemelerini rica etmişler, çünkü hepsi çuvalın içinde bir ceset olduğunu sanmış.

Oğlan yüzü allak bullak babasına dönmüş olanları anlatmış. Babası demiş; "İşte senin arkadaşlarının dostluğu bu kadar. Şimdi al bu çuvalı
benim dostuma götür."

Oğlan tekrar sırtlamış çuvalı düşmüş yola. Babasının dostu kapıyı açıp, oğlanı ter içinde, elinde kanlı bir çuvalla görür görmez etrafa şöyle bir bakmış ve hemen almış içeriye. Sen Ahmet'in oğlusun değil mi demiş? Evet demiş çocuk. Ver elindekini diyerek çuvalı almış. Arka bahçeye çıkarmış, arka bahçede bir çukur kazıp çuvalı gömmüş. Çocuğa su ikram etmiş. Bu arada yetmemiş, gömdüğü yer belli olmasın diye sarımsak ekmiş oraya.

Çocuk ben artık gideyim demiş. Adam da babana söyle sarımsak tarlasına gözüm gibi bakıyorum demiş.

Çocuk gitmiş babasına durumu anlatmış, gerçekten senin dostun varmış benim ise sadece sıradan arkadaşlarım demiş. Yooo bitmedi demiş babası, şimdi tekrar git dostumun kapısını çal ve açar açmaz yüzüne okkalı bir tokat yapıştır. Çocuk olur mu hiç öyle şey demiş. Olur olur, ancak o zaman anlayacaksın dostluğun ne demek olduğunu.

Çocuk çaresiz utana sıkıla tekrar düşmüş yola. Kapıyı çalmış. Babasının dostu kapıya çıkar çıkmaz da babamın size iletmek istediği bir şey var demiş. Nedir o demeye kalmadan çocuk okkalı bir tokat yapıştırmış babasının dostunun suratına. Üzülmüş bir yandan da nasıl vurdum diye.

Babasının dostu demiş ki, benim de babana iletmek istediğim bir şey var... Söyle o babana "biz bir tokata satmayız koskoca sarımsak tarlasını" demiş!

İşte böyle. Çocuk o zaman anlamış dostluğun değerini ve babasının yüzlerce arkadaşın olacağına bir dostun olsun yeter derken ne demek istediğini...

Sen Gülerken yanındakiler de güler,
Ama ağlarken yalnız ağlarsın,
Onun için öyle bir ağaca yaslan ki,
Asla yıkılmasın.
Öyle bir dost edin ki,
Asla bırakmasın.

[drummer]

Orhan_Nilay Nickli Üyeden Alıntı

Atatürk, yanındaki valinin kulağına eğilip sorar; Kim bu?
Vali yanıt verir; Efendim kendisi Şıh'dır. Yörede çok hatırlısı vardır.
Atatürk Şıh ı yanına çağırır ve; '' Bak baba, imanın ölçüsü sakalın boyunda değildir.Şunu rica etsemde en azından Peygamber efendimizinki
gibi kısaltsan'' der. ve eliylede boyun alt hizasını gösterir.
Şıh; '' Emrin olur paşam'' diyerek yerine çekilir.
Aradan zaman geçer bir akşam Atatürk Amasya daki Şıh ı hatırlar ve Valiyi telefonla arayıp durumu sorar. Vali nasıl söyleyeceğini bilememekle
birlikte Şıh ın sakal boyunda en küçük bir kısaltma bile olmadığını aksine kimselere el sürdürmediğini anlatır. Atatürk telefonu kapatır, kağıdı kalemi eline alır ve az sonra nazırını çağırıp, yazdığı yazıyı Amasya Valisine Tebliğ etmesini ister. Ertesi gün bir haber gelir ki Şıh efendi Ata yı görmek üzere Ankara ya yola çıkmış... Şıh gelir Ata nın karşısına çıkar. Sakal tamamen kesilmiş, sinekkaydı bir traşolunmuş, saçlar kısaltılmış, kılık kıyafeti baştan sona değiştirilmiş, bambaşka bir görünüme bürünmüştür.Atatürk ün mesai arkadaşları bu değişimi anlayamaz ve Ata ya sorarlar; ''Aman paşam, o Şıhki sakalına el dahi sürdürmezdi, siz ne ettinizden kökünden kesilmesini sağladınız?'' Ata gülümser, sonrada yanındakilere dönüp; '' Dün akşam Amasya valiliği ne bir yazı gönderdim
ve Şıh ı Afyon a Vali atadığımı bildirdim.'' der. Ardındanda yeni bir yazı hazırlayıp nazırına bu yazıyı Şıh a vermesini söyler. Yazıda şöyle yazmaktadır; ''İnancın ölçüsünün sakalda olmadığını anladığına sevindim.Valilik meselesine gelince, bugün koltuk uğruna kırk yıllık sakalından vazgeçebilen, yarın başka şeyler için milletinden bile vazgeçebilir. Seni böyle bir ikilemde bırakmayalım. kal sağlıcakla....

işte lider ve devlet adamı budur.
şimdikilere bakınca aradaki farkı görüp kimin lider olduğunu iyice göebiliyorsunuz.
yazık ülkeme kimlerin eline kaldı

[x_burnley]

arkadaşlar elinize yüreğinize sağlık gerçekten çok güzel bunlar devamını dilerim

[Sweetgirl]

Bir fare bir devenin yularini eline aldi kurula kurula yollara düstü. Deve tabiatindaki mülayimlik yüzünden sessizce farenin arkasindan hic itiraz etmeden yürüdü. Bunun üzerine fare kibirlendi:
"Ben ne pehlivan ne yigit biriymisimki koskoca deveyi sürükleyip götürüyorum." dedi kendi kendine.
Deve farenin bu düsüncesini ve gurulanmasini anladi.
"hele bir sirasi gelsin ben o zaman senin dersini veririm" diye düsündü, sabirla yürümeye devam etti.
Gide gide derken büyük bir irmagin kenerina vardilar. Fare irmagi görünce durdu. Adeta kani dondu. Deve bunu görünce
"Ey daglarda ovalarda önümde yürüyüp yol gösteren, neden durdun? Sen benim kilavuzum, öncümsün yürü ki arkandan geleyim." ded.
Su devenin ancak dizine geliyordu: "Aa kör fare su diz boyuymus, neden bu kadar korktun" A hayvanlarin yüz karasi!" dedi deve.
Fare: "Dizden dize fark var, senin icin karinca olan bizim icin ejderha sayilir. Senin icin diz boyu olan su benim boyumu yüz kere asar." dedi.
Bunun üzerine deve:
"Öyleyse, dedi. Bir daha küstahlik etmeye kalkisma da canin yanmasin. Kendin gibi farelerle boy ölcüs devlere yanasma."
Fare hatasini coktan anlamisti.
"Tövbe ettim, Allah (cc) rizasi icin beni bu sudan gecir". diye yalvardi.

• Toprak yemeye alisirsan, seni bundan men etmeye kalkana düsman olursun.
• Puta tapanlar bu tapinmayi huy edindiklerinden bunu men etmeye kalkanlara düsman olmuslardir.
• Sehvet yilanini önceden öldür, yoksa hemen ejderhalasir. Fakat ne yazikki herkes kendi yilanini karinca görür, sen kendini bir gönül ehline sor.

[Sweetgirl]

Iyi yürekli bir vezir, yoksul ve muhtaclara devlet hazinesinden borc para veriyor, borc alanlar, "Bunu ne zaman geriye ödeyecegiz?" diye sorduklarinda. "Padisahimiz ölünce ödersiniz." diye cevap veriyordu.
Bu duruma sahit olan bir adam bir gün padisaha, "Efendimiz sizin veziriniz devletinzin hazinesinden muhtaclara borc para veriyor, vadesini de sizin ölümünüze bagliyor. Demek ki niyeti kötü, sizin bir an önce ölmenizi istiyor, siz ölünce de paralari zimmetine gecirecek." diye gammazladi.
Bu ihbar üzerine padisahin vezirine karsi kalbi bozuldu. Kendisini huzuruna cagirip söylenenlerin dogruluk derecesini ve maksadinin ne oldugunu sordu. Vezir siradan bir vezir degildi. Görevinin disindaki birtakim incelikleri de biliyordu.
Padisahi yatistiran ve yüregini ferahlatan su aciklmada bulundu: "Padisahim, söylenen dogrudur. Ben hazineden muhtaclara borc para veriyor, vadesinin de sizin ölümünze bagliyorum. Ama bunu sizin ölmenizi degil, tersine daha cok yasamanizi istedigim icin yapiyorum. Bilirsiniz ki her borcluya borcunun vadesi kisa gelir, vade dolmasin diye bakar, bunun icin dua eder. Bu demektir ki borclarini siz ölünce verecek olanlar, borclarinin vadesi dolmasin diye sizin ölmemeniz icin dua edeceklerdir. Allah katinda en makbul dualardan biri de borc altindaki kullarinin duasidir. Benim de makasadim ömrünüzün uzunlugu, saglik ve afiyetinizdir."

[Sweetgirl]

Hz. Ebu Bekir'e kendisine her gün yemegini getiren hizmetcisine her defasinda yemegi nereden getirdigini hangi yolla tedarik ettigini soruyordu. Bir defasinda sormayi unutur. Ihtimal uzun zamandir actir. Lokmayi agzina koyduktan sonra aklina gelir ve hizmetcisine yemegi nereden temin ettigini sorar.
Hizmetcisi söyle cevap verir: "Ey Allah'in peygamberinin halifesi! Ben cahiliye devrinde arraflik (gaipten haber veren, kahin, falci) yapiyordum. Halk bunun karsiliginda bana para veriyordu. O dönemlerde yaptigim arrafliktan dolayi birisinden alacagim vardi. Onu aldim ve bu yemegi onunla yaptim."
Bunu duyan Hz. Ebu Bekir'in birden rengi atar, elini girtlagina kadar götürerek midesinde ve girtlaginda bulunan seyleri disariya cikarir.
Onun bu hassasiyetini gören Sahabi, "Ey Allah'in Peygamberinin halifesi! Bu kadari fazla degil mi? Ne diye kendine bu kadar izdirap veriyorsun?" diye sorar. Bunun üzerine Hz. Ebu Bekir söyle cevap verir: "Ben Rasul-ü Ekrem'den isittim. O (sallallahü aleyhi ve sellem) vücudunda bir tek haram lokma bulunan bir insanin ancak cehennemle temizlencegini buyurmustu."

Cok kötü kimseler vardir ki kazanclari kötüdür, ancak bu kötü kazanclari icinde iyi kazanclari, kendilerinin iyi taraflari, üstün meziyetleri, talim ve terbiye mevzuunda takdir edilecek yönleri vardir. Bunlardan bazen iyi evlat dünyaya gelebiir. Iyi kimselerin de bazen kötü taraflari ve kötü kazanclari vardir ki, denk gelir ve o kimselerden kötü evlat da olabilir.

[OrhanKARAHAN]

Sana ilk rastladığımda vapura yetişmeye çalışıyordun. Telaşlı adımlar atıyordun, aceleci ve kıvrak. Bir Şubat akşamıydı, hafif bir rüzgar esiyordu. Bir elin savrulan saçlarındaydı, diğer elinle kitaplarını tutuyordun. Bütün halatlarından kurtulmuştu vapur, sen iskelede dudaklarını ısırıyordun.

Bir sinema çıkışında rastladım tekrar sana. Yanında birkaç arkadaşın vardı. Merdivende sigara içiyordunuz. Biz boşaltıyorduk salonu, siz girmeye hazırlanıyordunuz.

Şiir Cafe'de karşılaştık sonra. Ben şiirimi okumuş yerime dönüyordum. Göz göze geldik seninle, gözlerinle bana gülümsüyordun. Bir tek gül vardı masadaki vazoda ve bir de mum. Gizemli şiirler okunurken gitar eşliğinde, sen gülü kokluyordun.

Çorbacıya gittik şiirler bitince. Grupta sen de vardın. Ağır ağır inerken merdivenlerden, şiirimi beğendiğini söylüyordun.

Sabaha kadar birlikteydik o gece, gözlerimi her kapayışımda sen geliyordun...

Artık düşlerimde sen vardın. Hayallerimde, şiirlerimde... Seni görüyordum baktığım her yerde. Seni anlatıyordum yazdığım hikayelerde.

Rastlantılar bitmişti, buluşmaları biz ayarlıyorduk. Yeni şiirlerle geliyordum yanına, eleştirileri birlikte yapıyorduk.

Bir ilkyaz günüydü. Karşıyaka sahilinde yürüyorduk Bir çocuk yaklaşmıştı yanımıza "Sevdiğinin baaşı için abi" diye elindeki demetten bir gül uzattı bana. "Sevdiğime"diyerek vermiştim o gülü, yüreğimde kabaran sevdalarla sana.

Deniz sakindi, gürültücü martılar yoktu. Bir vapur yalpalayarak ilerliyordu Konak'a doğru, yakamozları yırtarak. Doğru sözcükleri bulamıyorduk belki ama gözlerin her şeyi anlatıyordu. Elinde bir tek gül duruyordu.

Önce mevsimler birbirini kovalamaya başladı. Sana adandı yaşadığım tüm zamanlar. Engelli bir koşuya benzese de hayat, yanağında açılan kırmızı bir gül oldu yıllar.

Iki tomurcuğumuz oldu, iki mutluluğumuz. Birincisi aslan bir yürek taşıyordu göğsünde, diğeri nazlı bir serçe.

Sevinçlerimiz de oldu, üzüntülerimiz de. Acılarımız da oldu, mutluluğumuz da. Gün geldi uzak şehirlerden düşledim seni, uzak şehirlerde. Gün geldi yan yana iki uçurtma olduk gökyüzünde, gülümsedik dünyaya birlikte.

Şimdi uyuyorsun, yastığına bir gül koyuyorum

[OrhanKARAHAN]

nette buldum bu hikayeyi paylaşmak istedim