Her İnsan Ölecek Yaştadır

[Sweetgirl]

Sokrates, saygıdeğer bir düşünür olarak Eski Yunan’da hatırı sayılır bir ün yapmıştı. Bir gün bir tanıdık büyük filozofa rastladı ve dedi ki: “Arkadaşınla ilgili ne duyduğumu biliyor musun?”
“Bir dakika bekle.” diye cevap verdi Sokrates: “Bana bir şey söylemeden evvel senin küçük bir testten geçmeni istiyorum. Buna 3’lü Filtre Testi deniyor.”

“Üçlü Filtre mi?”

“Doğru” diye devam etti Sokrates;

“Benimle arkadaşım hakkında konuşmaya başlamadan önce, bir süre durup; söyleyeceğini gözden geçirmek iyi bir fikir olabilir. Bu, ona üç filtre testi dememin sebebi. Birinci filtre Gerçek Filtresi. Bana birazdan söyleyeceğin şeyin tam anlamıyla gerçek olduğundan emin misin?”

“Hayır” dedi adam, “Aslında bunu sadece duydum ve...”

“Tamam” dedi Sokrates;

“Öyleyse, sen bunun gerçekten doğru olup olmadığını bilmiyorsun. Şimdi 2. filtreyi deneyelim, İyilik Filtresi’ni. Arkadaşım hakkında bana söylemek üzere olduğun şey iyi bir şey mi?”

“Hayır, tam tersi” dedi adam.

“Öyleyse” diye devam etti Sokrates; “Onun hakkında bana kötü bir şey söylemek istiyorsun ve bunun doğru olduğundan emin değilsin. Fakat yine de testi geçebilirsin, çünkü geriye bir filtre daha kaldı: Yararlılık Filtresi. Bana arkadaşım hakkında söyleyeceğin şey benim işime yarar mı?”

“Hayır gerçekten yaramaz.” dedi adam.

“İyi” diye tamamladı Sokrates. “Eğer, bana söyleyeceğin şey doğru değilse, iyi değilse ve işe yarar bir şey değilse bana niye söylüyorsun ki?”

Hiç kimse hakkında başı boş konuşup boşuna günaha girmememiz, gıybet edilen ortamlarda da bulunmamamız gerekiyor.

[CÜSSKB-Aynur]

Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş, büyük kayıplar vermişler.
Ama en çok kayıp veren kirpilermiş.

Çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var.

Bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış,çözüm aramaya başlamış.

Tartışa tartışa,nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına,

birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş.

Böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak, aralarındaki

hava tedavülünü önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış.

İlk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşler.

Ama başka bir problem çıkmış ortaya.

Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş.

Daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu seferde donmalar meydana gelmiş.

Ne var ki, her gece kah uzaklaşa kah yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın,ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler.

KISACA ;

Bizim de uzun dikenlerimiz var.

Bunlar hayata karşı filtrelerimiz.

Bazen faydalı, bazen de zararlı.

Çoğu zaman, kimseleri yaklaştırmıyoruz yanımıza.

Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz özel dünyamıza.

Ne var ki, sıcaklık ancak yakınlaşmakla mümkün.

Birbirini incitmeyecek kadar uzak, hayatın soğuk zamanlarında üşümeyecek kadar da yakın olmayı öğrenmeliyiz.

[Dağcı]

Nisyanda Bırakmadın Beni,
İsyanda da Bırakma Rabbim!

Bağışla beni Rabbim , tevekkülden başkası gelmiyor elimden.
Başkası da yoktu ki elimde. Şimdi elimden gelenlerin hepsi
Senin 'El'inde.
Göremedim, bağışla beni Rabbim. Göremedim, nice ananın karnında nice
karanlıklar içinden gün yüzüne çıkardığın bebelerin yüzünü. Unuttum,
yüzümdeki tebessümü nice belirsizliklerden alıp da hayat verdiğini.
Bilemedim, yüreğimizi yokluğun dehlizlerinden aşırıp aşkın vadisine
eriştirdiğini.
Göremedim, her sabah yerin sükûnetini odamda bir ekmek gibi
sımsıcak hazır ettiğini.
Her akşam yastıkta unuttuğum bedenimi sabah yeniden
yanıma verdiğini göremedim.
Beni her sabah ihya ettiğini, bedenimi her an
yarattığını, varlığımı her an yokluktan geri getirdiğini göremedim.
Göremedim
Rabbim bugünü ödünç verdiğini.
Göremedim, bağışla beni...
Varlığa kör oldum, bağışla beni.
Fakat, şimdi gördüklerim körlüğümü gösterdi bana.
Geç kaldım görmekte ama gördüm.
Körlüğümü gördüm.
Tebessümü beton yığınları arasında sönen bebeler
gördümse de, biliyorum Senin El'inde şimdi hepsi ve sonsuz tebessümler
verdin her birine.
Sevinci soğuk topraklarda boğulmuş çocuklar gördümse de,
biliyorum Senin Rahmetinin kucağında hepsi ve bitmez sevinçler
bağışladın her birine.
Ümitleri bir amansız sarsıntıyla yıkılan insanlar gördümse de,
biliyorum Senin Şefkatinin ikliminde asude ve mutlu her biri..
Bağışla beni Rabbim, unuttum, nisyanda kaldım.
Hatırlamadım verdiğini ve
var kıldığını.
Elimden alınca verdiğini ve yokluğa yuvarlayınca varlığımı hatırladım, ama geç hatırladım.
Gördüm ama güç gördüm, acıyla gördüm.

Varlıkta kör oldum, yoklukta gördüm. Bollukta unuttum, darlıkta hatırladım.
Affet beni Rabbim, bari, yoklukta Sana vardım. Hiç olmazsa, hiçlikte Seni
andım.
Şimdi, bir tevekkül var elimde.
Başka her şey düştü avucumdan,
varlığım yokluğa döküldü.
Hatırladım,
elimdekiler de,
ellerim de Senin Elinde.
Şimdi, dua sığıyor sadece avuçlarıma. Sadece yakarış yakışıyor
yakama. Gözlerim müjdeni gözlüyor uzaktan. Gönlüm hiç bitmez tesellini
özlüyor.
Sen ki, unutmaktan alıkoydun, nisyandan kurtardın beni Rabbim. Şimdi
isyandan koru beni. İsyandan koru beni, isyandan koru beni, isyandan
koru beni...
Ve affet zira, elimde duadan başkası yok.
Ve anladım ki, Senden başka sığınağım yok.
~~SENAİ DEMİRCİ~~

[1967_CLUB_ÖZGÜR]

EY İNSAN OĞLU

DÜNün VARDI,YARININ VAR MI.. ??

GENÇLİĞİNE GÜVENME

ÖLEN HEP İHTİYAR MI..???

,

[nazimgulturk]

gerçekten etkileyici ve ders alınacak hikayeler.........
reis 58

[son58]

yıl annenin çocukları

bir varmış, bir yokmuş.evvel zaman içinde bir yıl anne yaşarmış.o yıl annenin tam 12 tane çocuğu varmış.adlarıda: ocak,şubat,mart,nisan,mayıs,ha ziran,temmuz,ağustos,eylül,eki m,kasım,aralık mış. yıl anne demiş ki:
yavrularım ben size tam 30 tane misket vereceğim.bu misketleri iyi saklayın.çünkü bu misketleri kaybederseniz beni az görürsünüz.12 ay boyunca kaç misketiniz varsa o misketlerin sayısı kadar görebileceksiniz beni.şubat misketlerle oynarken 2 tanesini kaybetmiş.ağustos şubatın misketlerini bulmuşlar.hiç vakit kaybetmeden almışlar misketleri.çünkü yıl anneyi çok seviyorlarmış.şubatın misketlerini bir ara bulmuş aralık.hemen almış bir tane.12 ay dolmuş bitmiş.
artık yıl anne gelmiş.misketleri saymaya.samış.ocak 31 miş.şubat ise 28.yıl anne çok şaşırmış.şubat yıl anneye yalvarmış.bana bir misket daha ver diye.yıl anne acımış.ve:
tamam ama sadece 4 yılda bir kez 29 gün görebilirsin şubatcğım demiş.ağustosla aralığa gelince... yıl anne affetmiş onları yaptıklarından dolayı.arkadaşlar bizde her zaman dürüst olalım hile yapmayalım...

[erhan5834]

bu topick harika olmuş yazan herkezin eline sağlık insan dalıyor yazıları okurken...

[burcum]

BEN SENİ SEVİYORUM SONBAHAR


Bir sonbahar ayındayım. Yalnızım , kimsesizim , çaresizim. Sonbahar yaprakları kaplamış kaldırımları , caddeleri , sokakları .Ben yalnız , ben kimsesiz geziyorum
sokaklarda. Bilmiyorum sonbahar ayının beni caddelere , sokaklara neden çektiğini .Belkide yalnız kalmak istediğimden. Hoş zaten yalnızım ya. Belkide yitirdiğim sevdaları , kaybettiğim aşkları ve belkide hep sevipte sevilmemenin acısını hissetmek için geziyorum bu sarı yapraklı sokaklarda.Belkide acılarımı , yalnızlığımın acısını çıkarıyorum bu yapraklardan , belkide sokakların sessizliği.
Belkide evet belkide geçmişte yaptığım hataların pişmanlığı beni buraya çeken.
Sanki sonbahar benim için geliyor , sanki yapraklar benim için dökülüyor kaldırımlara .Bir rüzgar esiyor ,hafif ürperiyorum , daha fazla sokuluyorum kabanıma.Ellerimi cebime götürüyorum.Dedim ya sanki sonbahar benim için gelmiş.Sanki bu hafif rüzgar benim için esmiş.Karşıdan iki kişi geliyor kızıyorum onlara içimden.Bu sonbahar günü yalnızlığımı dağıtıyorlar ,düşüncelerimden koparıyor beni bu iki kişi .Başımı kaldırıp bakıyorum ister istemez. Sonbaharın gelmesine aldırmıyorlar sanki. Çok tanıdık ışıltılar görüyorum gözlerinde .Bu ışıltılar beni yine geçmişe yönlendiriyor ,yine sonbahar yapraklarına karışıyor duygularım.
Heey ! sen küçük çocuk baksana , görmüyor musun sonbahar geldi.Sen yaşlı teyze , hey ! siz kumrular ,serçeler ,çöpün yanındaki kedi görmüyor musunuz sonbahar geldi , sonbahar baksana örgülü kız sonbahar geldi .Heyhaat ! hiç kimse katılmıyor bana, hiç kimse görmiyor içimdeki fırtınayı .Gemideki kaptan isyan ediyor bana , heey ! diyor gemi batacak , duymuyor kulaklarım kaptanın feryadını. Şimşekler çakıyor fırtınalı denize Kaptan'a inat .Belki bu kadın aldırır sessiz çığlıklarıma .Baksanıza bayan sonbahar geldi , benim için geldi , benim için.O da aldırmadı söylediklerime.

Bir yaprak dikkatimi çekiyor yine , kuru bir ağacın dalında yalnız direniyor sanki dalından düşmemek için . Sanki küçük elleriyle tutunuyot dala . Rüzgar esiyor ama O direniyor düşmemek için.Yoo hayır esme rüzgar , düşme düşme yaprak.Hayır düşemezsin , düşmemelisin. Yaprak rüzgarın eşliğinde kıvranırcasına düşüyor diğer sarı yapraklrın arasına, gözlerimden ılık ılık bir şeyler akıyor sanki. Sokak ortasında kala kalıyorum öylece .Neden düştün yaprak neden diyorum içimden , neden düşürdün onu rüzgar. Birden aklıma geliyor biraz önce kızdığım çift , sağa sola bakıyorum ister istemez .yaşlı gözlerim onları arıyor .Neden arıyorumki sanki onları.Gözlerimdeki o ışıltıyı , o güzel ışıltıyı tekrar görmek istiyorum belkide.Heyhat! bulamıyorum Onları .

Bir sonbahar ayındayım , yalnızım , kimsesizim.Yine yürüyorum sokaklarda , yine basıyorum yapraklara .Maziye dalıyor yine gözlerim.Yine bütün acılarımı yüklüyorum sarı yapraklara. Sanki bu sokak bitmeyecek gibi geliyor bana. Belkide bitmemesini istiyorum bu sarı yapraklı yolun . Belkide gözlerim hep bu sarı yaprakları , bu ıssız sokağı bu yalnız sokağı istiyor.Neden böyle düşünüyorumki, belkide kendimi buluyorum bu yalnız ve kimsesiz sokakta , belkide kimbilir bir sonbahar ayında doğduğum içindirbu. Belkide yalnızlığıma yalnızlık , çaresizliğime çaresizlik kattığı içindir. Neden bu sarı yapraklar bana maziyi hatırlatıyorki ,neden bu yalnız e kimsesiz sokaklar beni kendine çekiyor k neden bu kuru ağaçlar bana sevdiğinden ayrılmış üzgün insanları hatırlatıyorki ? Neden bana beni anlatıyorki bu sokak , bu cadde , bu ağaç ,bu yapraklar , kaldırımlar.Neden diyoru sarı yapraklara , bir cevap alamıyorum hiç birinden.Neden , neden diye haykırmak geliyor içimden.Belkide söylüyorlar cevabını bana ve belkide ben duymak istemiyorum gerçekleri .

Yine rüzgar esiyor bu sefer sokulmuyorum kabanıma , bu sefer götürmüyoru ellerimi cebime.Benide al rüzğar benide götür diyorum gittiğin ülkelere , diyarlara .Ha rüzgar kardeş benide götürür müsün gizemli şehirlere?Yalnızlığımı ,kimsesizliğimi unutturur musun bana ?Ne olur rüzgar, ne olur benide al yanına , benide götür benide. Yine ılık ılık oluyor yanaklarım .Yine fırtınalar kopuyor yüreğimde.

Yürüyorum sessizce beni anlıyor bu yapraklar ,beni anlıyor kuru ağaçlar , beni anlıyor sarı yapraklı kaldırımlar , şu cadde , şu sokak, beni anlıyor sonbahar.Beni seviyor musun Sonbahar diye geçiriyorum içimden . '' Ben seni seviyorum sonbahar ''... Gözlerim yine daldı maziye , yine ellerimi cebime götürdüm yine yürüdüm sonbahar yaprakları ,sarı yapraklar arasında . Beni yanına alır mısın kuru ağaç, beni yanına alır mısın sarı yaprak ,beni yanına alır mısın sonbahar, benide götürür müsün rüzgar , atar mısın beni perili ülkelere .Heey ! rüzgar sana söylüyorum .Yine duymadı galiba beni .


Hiç bitmesin istiyorum Sonbahar'ın .Belkide kendimi buluyorum şu sarı yaprakta , şu kuru ağaçta ,bu sokakta , bu yalnız sokakta .Yine yalnızı , yine çaresiz , yine kimsesiz .Kendimi unuttuğum sonbahardayım ... Ben kendimi unuttuğum '' EYLÜL '' ayındayım ...

[UTKUM_58]

BABACIM BIR SAATINII ALABILIRMIYIMM!!!!

babam yorgun argin eve dondugunde , kapinin onundee beni beklerken gorduu.(ozaman 8 yasindaydim)
ve babama, babacim sen "saatte" kac para kazaniyosun diye sordugumdaa,,
yorgun arginn eve gelen babam hafif kizarak bu senin isin degil diyerek cevap verdiii..bende babama babacimm lutfenn ogrenebilirmiyim diye israr ettigim icinn...bana ozamanin parasi ilee 10 bin lira kazaniyorum diye cevap verdiiii...
bende o ann babama,,babacimm peki bana 5 binlira borc verirmisin dedigimde,,
bana kizarakk senin oncaklarina yada benzeri seylerine ayiracak param yok dediginde cok uzulmustumm..odama giderken anneme bu kadar parayi napacak dedigini duydum..biraz sakinlesmis olucakkii yada uzulmus olucakki yanima geldii uyuyormusun diye sordu hayirbabacim dedim uyumuyorummm..peki dedi al sana 5 binlira veriyorum diye cevap verincee sevincimden hemenn yastigimin altindaki kagit paralarii saymaya baslayincaa babam tekrar bana kizdiii :( paran oldugu halde neden para istiyosun diye cevap verdiii..bende yeterince yoktuu baba dedimmm.parami tamamlamak istedim dedimm..buyur
babacimmm 10 binliraa,,,simdii BIR SAATINI SATIN ALABILIRMIYIMM.:((((

[UTKUM_58]

NASİHAT
HERKES İÇİN............
BU YALNIZ OLANLARA; aşk bir kelebek gibidir. Peşinden koştukça hep senden kaçar. En iyisi bırak uçsun, inan ki hiç beklemediğin bir anda gelip omzuna konuverecek.aşk mutlu eder bazen de üzer. Ama aşk özeldir, aşkını hak eden birine sunarsan eğer.......
BU SEVGİLİSİ OLANLARA; aşkın amacı birileri için ^^mükemmel insan^^ olmak değildir. Seni mükemmelliğe en çok yaklaştıracak insanı bulmaktır.
BU ÇAPKIN OLANLARA; sevmediğin birine asla ^^ seni seviyorum^^ deme. İçinde olmayan duygulardan varmış gibi söz etme. Kimsenin hayatına kalbini kırmak için girme. Sevgi dolu bakan gözlere asla yalan söyleme. Çünkü birine verebileceğin en büyük acı, aşık olmadığın birine kendini aşık etmektir...
BU EVLİ OLANLARA; seven insan ^^senin hatan^^ yerine ^^özür dilerim^^diyendir. ^^nasıl yaparsın^^ yerine ^^niye yaptığını anlıyorum^^ diyendir ^^neredesin^^ yerine ^^ben buradayım^^ diyendir. Ve aşk ^^keşke ^^ yerine daima ^^ iyi ki ^^ demektir.
BU EVLENMEK İÇİN GÜN SAYANLARA; bir kadın ve bir erkeğin birbirleri için ne kadar uygun olduğu, birlikte geçirdikleri zamanın değil, birbirlerine duydukları aşkın ne kadar sürdüğüyle anlaşılır.
BU KALBİ KIRIK OLANLARA; kalp yarası siz kanatmaktan vazgeçinceye kadar sürer. Ve ilacı bu yaraya alışmak değil, ondan ders çıkarabilmektir.
BU AŞIK OLMAKTAN KORKANLARA; aşka düş ama tökezleme. Anla ama bekleme. Paylaş ama isteme. Yaralan ama asla acıyı içinde büyütme.
BU SEVDİĞİNİ FAZLA SAHİPLENENLERE; sevdiğinin bir başkasıyla mutlu olduğunu görmekten daha acı bir şey varsa, oda SEVDİĞİNİN SENİNLE MUTSUZ OLDUĞUNU GÖRMEKTİR..
BU AŞKINI İTİRAF EDEMEYENLERE; sevdiğinden ayrılınca aşk acı verir. Sevdiğin seni terk edince daha da çoook acı verir ama en acısı, onu ne kadar sevdiğini bilmesine hiç fırsat vermemektir.....
VE BUDA DÖNMEYECEK BİRİNİ HALA BEKLEYENLERE; hayatın en hüzünlü anı, DELİ GİBİ sevdiğin insanın buna hiç değmediğini GÖRDÜĞÜN ANDIR ve en büyük kaybın onun için harcadığın yıllardır. Senin aşkını bugün hak etmeyen, bil ki 10 yıl sonra yine hak etmeyecektir.
BIRAK GİTSİN....