Cevap: BAŞIMIZ SAĞOLSUN!
Ankara sisli bakışıyla gönlümü hançerlerken, kan akmadan özgürlük beklemek nafiledir. Ben dağların yalnızlığında seni arıyorum, üşüyorum eli nasırlı sevdalarımla suçüstü. Gözümde intihar mavisi bir yağmur, bu yağmur diner belki ya gözlerde bıraktığın acı mevsimi. Nasıl diner bu acı söylesene koca reis! Konuşsana, üşüdün mü yoksa koca reis!
Biz gülü senle sevdik be reis! Gül, vatandı. Gül, ülküydü..Gül, Bayraktı.
Gül, kutlu nebi sevgili peygamberimizdi. Şimdi güle sela okunuyor. Gülün boynu bükük, gülün kolun kanadı kırık. Güle gözyaşı hiç yakışmadı be reis!.
Sana bu yazıyı hilalin küheylan misali şahlandığı bir günde yazmak isterdim. Sonsuzluğa, Başbuğların ebedi mekanına, Kürşadların Özmenlerin yurduna göçtüğün gün değil.
Kabul et. Bozkurt yüreğimin bu sızılı gözyaşlarını… üşüyen bir kalemin titreyen sözlerini kabul et. Ey koca reis.ebedi uykunda ömründe bulamadığın huzura kavuşman dileğiyle.
Üşüyorum. Seni alan sonsuzluk ayazının dondurucu rüzgarında.
Üşüyorum. Ülkümün bir çınarı daha yıkılırken ecelin kara kışında.
Mekanın cennet olsun.
Dualarımız seninle koca reis.
‘’Yüreğimde nar üşümüş
Sivas’ta ki kar üşümüş
Sende gittin ya koca reis
Ülkü adlı yar üşümüş.’’
RIZELI ALPEREN
|