Gardaş Sen Sivas’ın Neresindensin

[YARALI_AŞIK]

Selamlar indirdiğim Karadeniz’den Karaman üstüne.
Sevdalar düşürmediğim,yüreğim yaramın üstüne.
Anne bir şeyler söylesene,
O beni hiç sevmedi.

Düşümde yer koymamıştı o sana.
İnsan bu kadar mı yanar,
Bu kadar mı yakın olur,
Ve insan bu kadar mı uzak kalır insana.
Anne anlasana.
O beni hiç sevmedi.

Gözlerinde deniz bulduğum,
Gözlerine vurulduğum.
Gözlerinde durulduğum.
Yabana bakar da kırıldığım.
Sevdalandığım.
Darıldığım,
Nefes gibi sarıldığım,
Anne o beni hiç sevmedi.

Dudaklarının bir kenarı İstanbul kokardı.
Erciyes dağı gibiydi,kar vardı saçlarında.
Manavgat gibi bakardı.
Soğuktu hasreti,Şubat ayazında yakardı
Nefesimle çekerdim içime,
Damarımda o akardı.
Falımda o,
Düşümde o,
Fikrimde o,
Nereye gitsem karşıma o çıkardı.
O beni hiç sevmedi anne

Senin kadar sevdim anne,
Yüreğin kadar sevdim ,
Hüsnü Yusuf çiçeklerini sevdiğin kadar hem de.
Sevebildiğim kadar sevdim.
Sevdasız küçük bir nokta,
Severken koca bir devdim.
O beni hiç sevmedi anne


Yüreğimi sıkıştırdım
Kenarı yakılmış mektuplarla zarflara.
Posta çuvallarındaydım.
Adını yazdıkça kumlara
Adını silen Akdeniz’le boğuşmaktaydım.

Her mevsim umutlar ektim saksılarıma.
Kimisi papatya oldu kimisi menekşe.
Umutlarla merhaba dedim sabahlarıma.
Gülüşüme çiçeklerim oldu gerekçe.
Adam gibi sevdim anne.
Hem de erkekçe.
O beni hiç sevmedi.

O beni hiç sevmedi Anne.
Adını andığımda dudaklarımın çatladığı yar,
O hiç gidemediğim,
Ulaşamadığım diyar.
Benim bu diyar için kan dökesim var
O beni ,o beni hiç sevmedi anne...

[YARALI_AŞIK]

Sen şiir ol ben şair
Sen sevgi ol ben sevdalı
Sen derman ol ben dert
Ne sen sev ne ben ağlayayım

İçimde alevlenen aşkım
Volkan oldu patlayacak
Çile oldu kaldı
Ne sen sev ne ben ağlayayım.

torarlama........

[YARALI_AŞIK]

aşık sivaslı ve sivassporlu....

ama yaralı.

[RECEP_YÜKSEL]

Yüregimdeki çocuk

Yüregimde bir çocuk
Sevinçle hüznü
Bir arada yaşıyor
Bir elinde umut çiçekleri
Digerinde mutsuzluk dikenleri...

Yüregimdeki bu çocuk aglıyor,
Batmış eline
Mutsuzluk dikenleri...
Umut çiçekleri
Gönlünü okşuyor...
Kendisini
Bekleyen geleceği
Umut çiçeklerinde
Biliyor...

Yüregimdeki çocuk
Ellerin de
Umut çiçekleri,
Gözlerinde
Bir ümit ışıgı yanıp sönerken
Kendisine sevgiyle uzanacak
Bir dost eli bekliyor...

Yüregimdeki çocuk
Bir elinde umutsuz dikenleri
Digerinde umut çiçekleri
Gözlerinin içi gülüyor...

Yüregimdeki bu çocuk
Gelecekten umutlu
Hayatla barışık yaşıyor...

06.04.2005 saat: 12:00


Halide Selcan Karagül

[a.tepecikli]

KIŞI BİTMEZ ŞU ÖMRÜMÜN

Kışı bitmez şu ömrümün dağına
Bir gün bahar gelecekmiş ne zaman
Benim diyen her can dayanmaz buna
Hayat bana gülecekmiş ne zaman zalım zalım

Savruldu yerlere kalmadı külüm
Kocaman gövdeyim hani ya dalım
Beni bir başıma koyan o zalım
Gözyaşımı silecekmiş ne zaman zalım zalım
Bir gün bana dönecekmiş ne zaman zalım zalım

Vallahi zor imiş gönül yarası
Gitmiyor başımdan derdi belası
Bilmem neyi arar bizim Akarsu
Maksudunu bulacakmış ne zaman zalım zalım

--------------------------------------------------------------------------
Yalnızım çünkü sen varsın

Gel, desen gelirdim
Gittiğin uzakta bendim
Dağ gibi bir ihanetten düştüm
Bu kendime son gelişim

Ölümbaz öpüşler kusuyorum ceplerime
Kendimi suçüstü yakalıyorum
Ve kentsizliğimin isimsizliğini
Araz'a uyak düşüyorum
Gözlerime senden düşler sürüyorum
Islak bileklerim kan bayramına yatıyor
Bana en büyük tehdit yine ben oluyorum
Sonra bir durağa yaslanıyorum
Sonra bir kente
Ve sen gidiyorsun
Ben kanıyorum
Diyorlar ki kendini dinleme hiçbir şey söylemiyorsun
Oysa "gel" desen gelirdim, biliyorsun

Yorgun Haliç'e biraz inat
Biraz ihanet bırakıyorum
Ellerinden bir tedirginliği bir tehdidi avuçluyorum
Aklıma düşüyorsun
Düşüyorum
Düşünce
Üşüyorum
Azgın hüzünlerle körlüğüme göçüyorum
Ayrılığın saati kaç geçiyor bilmiyorum
Yalanlarımla bir hiçlikteyim
Beni içinden kaç!

Bu kentte her yağmur kendini ağlar
Aklıma düşsen yalnızlık oluyorum
Ağzımdaki uykudan öpmüyorsun nicedir
Nerde, kimi üşüyorsun?
Artık kendini yakan bir ateşim
Kendimize birbirimizden düşler yapamıyoruz
Şimdi boş duraklarda yaslanıyorum
Boş kentlere
Oysa "gel" desen gelecektim

Gün düşlerime dönüşlerimde
Bakışın içiyor beni gözlerimden
Gövdemi düşürüyorum güz yavrusu duraklara
Uzaklığına uzanıyorum
Sevdiğin sonbahar geçiyor üstümden
Ama artık hiçbir göğü içmiyorsun dudaklarımdan
Yıkılıyorum şarkılara
Kimseler biliyor?
Yalnızlık dostumdu
Şimdi korkum oluyor
Oysa "gel" desen gelecektim

Artık her şey kımıltısız bir geceye dönüşüyor
Güz artığı saçlarımda oynaşan sensizlik
Göz karana yenik düşüyor en korkak yanlarımdan
Kendimi yitirdikçe sana gidiyorum
Göbek çukurumda sobelere karanlık uyutuyorum
Düş satıcısı, ispiyoncu bir ihtiyarın insafına kalıyorum
Uysal yalnızlıklar satın alıyorum
Gülüşümle ödeyerek
Ve içimde yalancı bir katil taşıyorum
Yeni utançlar biriktiriyorum eski günahlarıma
Cüzamlı ruhlar cehennemine gidiyorum ben
Kirli sözlerimi temize çekme
Oysa "gel" desen gelecektim

Gözlerim ihanete ihbar taşıyor
Kuşkulu bir cinayete fısıldıyor kaşlarına
Sözü namluna sürmelisin şimdi
En yaralı yanımdan vurmalısın beni
Çünkü uçmak düşmeyi göze almaktır

Avlunda bıraktığım az kullanılmış intiharları deniyorum
Ne vakit nikotinli ellerinden yola çıksam
Susuşuna kan döküyor gözlerim
Sen gözüne çiğ kaçtı sanıyorsun
Oysa bilmelisin Araz'ım
Kimsenin içi görünmez
Ve hiç bulamadıklarını
Asla yitiremezsin
Bak şimdi aramızda sessiz kalıyor
Söylenecek bütün sözler

Her sabah akşam oluyorsun
Alnından ellerine damlıyorsun
Yüzündeki yağmurla iniyorsun kente
İçine dert oluyorsun kentin
Dışına yağmur
Yüreğinde dağılıyor kristal şehirler
Duvarların kan öksürüyor
Ve sen
Başkalarının gözlerini
Yüzümde aramamayı öğreniyorsun
Beni bir durağa yaslıyorsun
Beni bir kente
Gidiyorsun
Oysa "gel" desen gelecektim

Susmak en inatçısı olmaktır yalnızlığın
En susmakta neydi öyle
Sen en dinlerken
Biliyorum Araz'ım
İnsan kendini bulmamalı, hep aramalı
Gittiğin yerden başlıyorum öyleyse
Gece cinnetlerimi de alıp yanıma
Denize bakmayı bilmeyenler
Bir gün mutlaka boğulur
İşte bundandır gözlerinden kaçışlarım

Siz hiç yar saçının bir telinden kendinize gurbet yaptınız mı?

Ben şimdi gurbetim
İçimde taşıyorum
Heba olsa da senlerce yılım
Oysa "gel" desen gelecektim

Ömrümden düşürdüğüm sol anahtarlarına takılıyorum hep
Ve hayat yüklü kamyonlar geçiyor üstümden
Şairler ölüdür derler (inanmıyorum)!
En karanlık ceketimi giyiyordum
Işığa kördüm çünkü
Şimdi ise güneşe ilerliyorum
Dirilmek için

Kimliği paslanıyor eski bir anarşistin
Gecenin kör gözünden utanıyorum
Hadi bana en militan kelimelerle saldır
Batır içime cümlelerini
Beyhude bir dehşet bırak bana
Hak ediyorum

Gizlilikten ölmek üzere olan bir akrep sızıyor içime
Can kaybından ölüyorum
Cenazemde namaz kılacağım
Zan altındayım
Yalanıma inanıyorum

Yorgun söylentiler kanıyor solgun yaralarımdan
Kırılır mı bilmem hüznümde taşıdığım kin
Kinim kendime
Susuşum sana
Küsüşüm tüm dünyaya
Üstü kalsın ihanetimin
"Gel" desen gelecektim
Yine bir tren geçiyor içimden
Sen kesiliyorum gülüşümün karşılığı
Saçların bir rüzgarın öyküsünü taşıyor
Görmüyorum, söylemiyorsun, kırılıyorum
Hiçliğimin etleri yolunuyor şizofrenik bir gecede
Sana bir öykü çıkarıyorum ağzımdan
Süsle beni ey aşk!
Geçtiğin yerleri öpüyorum

Yarısı yanık bir aşkın küllerini taşıyorum
Dişlerindeki nikotin tadı terkimde
Sirenler ve ateş hatları içip
Sesini peydahlıyorum kendimden ve kentimden
Islak ceplerimi buluyorum el yordamıyla
Ve bir asansör kapısı önünde
Aslında yüzüme tükürüyorsun da ihanetimi
Ben habersiz gülümsüyorum
Yasadışıyım
Tutukla beni gözlerimden

Kalemim bitti, yitirdi şiirini şuur
Öldü kanımdaki mürekkep balığı
Solumdaki sise intihar etti intiharlar
Bir aşkı kaça katlayabilirdi ki ezik bir yürek
Yaşamak için geç bir zaman
Ölmek için ise erken

Çok davullu bir senfoni sürçüyor
Dikiş tutmaz ayrılığımda
Kirpiğinden yapılma bir darağacına
Geceyi asıyorum
Yoksun
Bu yağmurlar ıslatmıyor beni
Bir durağa yaslanıyorum sensiz
Gidişinin en sessiz harfinden yırtılıyorum
"Gel" desen gelecektim oysa

Kulaklarımdan bordo denizler dökülüyor
Şimdi herkes biraz sen, biraz acı
Göğsümde bir vagon
Gizli sözler batıyor
Fırtınalar çıkıyor üstüme

Şakağımda
İntihar acemisi bir şairin
Delilik provaları
Arkandan uluyan kapılardan
Söküyorum kokunu
Yokluğunu kokluyorum
Yokluğunu yokluyorum

Çöz gözlerimi senden hadi !
Ücranda yak bakışımı
Gözlerine bekçi sevdam
Dünden ve senden kalmayım
İçime her düşen
Kendi keşfi sanıyor seni
Oysa sen
Melekleri bile kıskandıracak kadar kendimsin
Ve kendimi acıtmak istiyorsun
Ama güller kendine batamaz
Bilmiyor musun?
"Gel" mi diyorsun?

Herkes kendi gördüğüne bakar
Peki hayatın rüzgarında kime yelkeniz?
Kıpırdamadan duramayız bir aşk boyu
Hadi ! en kanadığımız yerden susalım
"Gel" desen gelirdim
"Git" dedin ve gittin

Aşka...
Rüzgara...
Ayrılığa...
Zamana...
...
-------------------------------------------------------------------------

[a.tepecikli]

ANLATILAMAYAN


Nasıl girdik birbirimizin aklına? Çarpıştık mi? Hayır.

Yıldırım çarpması miydi? Yok canim! Sen zaten

paratoner gibiydin, benim fırtınalarım ise çok başka

kalplerin coğrafyalarında esiyordu.

Tanıştık, birbirimizi tanıdık mi? Tanıştığımız pek

söylenemez, birbirimizi tanıdığımız ise hiç

söylenemez...

Yavaş yavaş birbirimize alıştığımız için mi oldu bütün

bunlar? Hayır. Bir türlü alışamadık birbirimize.

Sen hâlâ irkiliyorsun! Ben hâlâ laflarımı karıştırıyorum...

Doğrusu su ki, birbirimizin yanından gelip geçerken,

ne olduysa oldu iste, takıldık, hatta yapıştık

sanki...

Senin gözlerin kaldı bende, benim sözlerim sende...

Senin başını öne eğişin, gülüsün, onca kalabalık

içinde kendi başınalığın iz bıraktı bende...

Benim bakışlarım kaldı sende...

Senin yürüyüşün, benim duruşum...

İkide bir çıkan bir kopça gibi, ikide bir açılan

çıtçıt gibi. Bir bağlandık, bir koptuk; bir takıldık,

bir ayrıldık.

Her ayrılışta kimselerin anlayamadığı, işitemediği

küçük bir "çit" sesi çıktı belki.

Ama o her "çit" kemiklerimiz kırılıyormuş gibi acı

veriyordu...

Ayrılık dediğim, öyle melodram sahneleri değil

elbette.

Kalpte bir sızıntı, esirgenmi? bir bakış ve inatçı bir

suskunluktu bizim için ayrılık...

En beteri ise davranış dilimize dökülmüş inkâr ve

reddetmeydi...

Anlayamadık gitti bunu.

Başımıza gelen bu tuhaf şeyi yok saydık; güldük geçtik

bazen, başka şeylere yorduk.

Üzerine gitmedik.

Ama üzerinden de geçemedik iste!

Birbirimizden ayrı, kendi hayatlarımızın ırmağında

akıp durduk.

Aşklar, acılar yaşadık; sevdik, sevildik, sevindik,

üzüldük.

Yine de benim aklimin kuytusunda hep sen vardın, senin

aklinin kuytusunda hep ben...

Sen hep ortalarda görünmemi istedin, ben de seni hep

görebilmeyi...

Birbirimiz için "deniz feneri" gibiyiz artık.

Işıkların yanmadığında kötü oluyorum.

Işığımı göremediğinde telaşa kapılıyorsun.

Biliyorum, biliyorum.

Ve kayalıklara çarpmadan yol alabilmek için, bundan

böyle birbirimizin iyice uzağından geçeceğimizi de

biliyorum.



AŞK;
Koskocaman bir yalan

Bazen, çöllere düşüren, bazen de dağları deldiren
Kavuşmasız kuruyan ırmaklarda yüzdüren
Aynada yaşlanan yüzünü seyreden
Koskocaman bir yalan dünyada gülümseten


Aşk;
Koskocaman bir yalan

Boran kuşunun gözündeki üç damla yaşı akıtan
Dümeni olmayan bir geminin kaptanlığını yaptıran
Elimdeki kadehin içine bir parça kan damlatan
Ve o kadehte yüzmesini bilmeyeni yüzdüren


Aşk;
Koskocaman bir yalan

Neden diye her sorulan soruya yanış cevap veren
Resimdeki görüntünle hayallere daldıran
Bir parça umut isteyen
Aşk; ne sensiz olur ne de senle dedirten

[1967_dernekkaya]

Ben sevği çiçeği,
İnsanların.
Ben barış ciceği,
Savaşların.
Ben umut çiceği.
Yarınların.
Ben bahar çiceği,
Kırların.
Ben sevda çiceği,
Sevenlerin.
Ben hayat çiceği,






Yaşayanların.
Söyleyin,söyleyin!
Nedir benim
Günahım?...
Ne zaman duyulacak
Feryadım?
Nezaman duyulacak hım!
Ne zaman!...
Bana ağlama,
Gül diyorlar
Oysa bilmezler
Kalbimdeki yarayı,



Bana gül derken.
Gülmek nasıl bir şey?
Unuttum inan!...
Yaşlı gözlerimi
Dikmişim yarınlara,
Gülmeyi bekliyorum
Her an.

[RECEP_YÜKSEL]

....Biz Beraber Öleceğiz....
Biz Beraber Öleceğiz.
Sen Bilsen De ,Bilmesen De
Göz Bebeklerimde Kalacaksın
Bir De Kalbimde.
İster İstemez Götüreceğim Seni.
Bozuk Yollara Aldırmadan.
Zaman Çabuk Geçer Bilirsin
Gel Şimdiden Tut Ellerimi.
Hiç Pişman Olmayacaksın İnan.
Gönlüm Serilecek Ayaklarına.
Taşları Bile Hissetmeyeceksin.
Hadi Gel,Durma Aşk Seni Çağırıyor
Beni Kul Etmiş Senin Yoluna
Yüreğimin Acısını Vereceğim Ellerine
Bir Can Borcum Vardı Yaratana.
Bilse Almazdı, Çift Gideceğim Yanına
Saklayacağım Seni Hep Göğsümde
Artık Faydası Yok Direnmenin
Nasılsa Geleceksin Bırak
Biz Beraber Öleceğiz.
Bunu Sen De İsteyeceksin.

Sevgi Damlaları

[Engin58]

ANNNE SEVGİSİ

Sıcağın sinmiş bana,
Seni severim ana,
Sensiz bana kan veren
Sensiz bana can veren.

Küçükken yudum yudum,
Sütlerinle uyudum.
Kulağıma ninniler,
Neler söyledin neler.

Beni büyüttün ana,
Beni yürüttün ana,
Göremeyince seni
Kucaklarım gölgeni

[Engin58]

özümsün türkiye

Benim yurdumTürkiye
dört bir yanı çevrili denizle
Karadeniz, Güneydoğu,Ege
Herbirinde ayrı şive

Yurdunu seven insan
Mutlu olur her an
Yurdunu tanımayan
Bedbaht olur inan

Karadeniz hamsisi
Ege'nin efesi
Akdeniz sebzesi
İç Anadolu'dur incisi

Çayda çıra oyunları
Horon teper dağı taşı
Yurdumun ozanları
Dertli çalar sazları

Gel Gel der Mevlana
Mizahıyla Nasrettin Hoca
İstanbul,Bursa evliya
Benim yurdumda...