Abdullah YİĞİT / Hürdoğan Gazetesi
Şükür kavuşturana!..
Sivasspor içimize öyle yer etmişki, ayrılığı çok zor geliyor, kavuşması heyecan veriyor. Yaklaşık 40 gün önce Ankaragücü galibiyetiyle veda eden kırmızı-beyazlılar yarın yapacakları ilk çalışmayla merhaba diyecekler.
Bazen düşünüyorumda, “Sivasspor olmasaydı ne yapardık?” Ya da futbolla ilgisi olmayanlar, dolayasıyla da Sivassporla ilgilenmeyenler hayattan nasıl zevk alıyor? Sivassporsuz bir hayat düşünemiyorum. Lig maçları oynandığı zaman hafta sonlarını iple çekiyor, büyük bir heyecan yaşıyordum. Lig maçları bittikten sonraki haftasonları benim için “sıradan” olmaya başladı. Ne Cumartesi akşamları “Yarınki maçta ne yaparız?” heyecanı yaşadım, ne de kazandığımız zaman yaşayacağım sevincin hesabını yaptım.
Sezonun son maçında yaşadıklarımı kolay kolay unutamam. Yakın dostlarım çok iyi bilir, özel bir durum nedeniyle çok sıkıntı günler yaşadım. Ankaragücü maçının oynandığı günlerde, ne yediğim yemekten yemekten,nede içtiğim sudan bir şey anlıyordum!
Suratım asık, kara kara düşünmekten edrafımda olan bitenden bile haberim yoktu. Ankaragücü maçı başladı ve ben bütün dertlerimi unutup maça konsantare oldum. Sivasspor gol attığı zaman, ayağa kalkıp “gool” diye bağırıp yanımdaki arkadaşımla golün sevinci paylaştım.
Kısa süre sonra bu özel durumum aklıma gelince kendi kendime “Bende gülermişim, sevinirmişim” diyerek Sivasspor’un içimizdeki sevgisinin ne kadar büyük olduğunu bir kez daha anladım.
O dönemlerde, yakın çevrem sürekli bana moral veriyor, yüzümün gülmesini istiyordu. Onlar bunu başaramadı ama Sivasspor başardı.
Kırmızı-beyazlı takımın Sivas’ın adını duyurmasını, ekonomiye katkısını bir kenara bırakın,sevenlerine yaşattığı bu mutluluk ne paraya, ne de pula değişilir.
40 gün önce ayrılan, ancak bize 40 yıl gibi gelen Sivasspor bugün yavaş yavaş toplanıp yarında ilk çalışmasını yapacak. Hoş geldin gurumumuz, hoş geldin neşe kaynağımız, hoş geldin Sivassporumuz...
ŞÜKÜR KAVUŞTURANA !!..
.gif){kind=avatar}
Normal
